Aralık 27, 2025 | Habib Üstün
[Giriş]
Sessizlik iner, kalp uyanır
Tarih fısıldar…
Türkiye kazanır.
[Kıta 1]
Zor günlerden geçtik, teslim olmadık
Küllerden doğduk, susmadık
Yük ağır ama omuzlar geniş
Yol uzun, bu halk güçlü
Bakış ufukta, adımlar kararlı
Söz bir kez söylendi, dönüş yok
Geçmiş arkamızda dimdik durur
İsim her taşta, her yolda kazılı
[Ön Nakarat]
Fırtına gelir, dalgalar yükselir
Ama bu bayrak yere düşmez
Karanlık sınar, korku konuşur
İnanç kalır, ses asla sönmez
[Nakarat]
Türkiye kazanır, tarih şahittir
Birleşen artık kırılmaz
Ne korku ne gölge durdurabilir
Bu topraklarda umut her zaman gerçektir
Türkiye kazanır, zamanı yazar
Sabırla duran her zaman kazanır
Adım adım, omuz omuza
Son söz bu halka aittir
[Kıta 2]
Manşetler yanar, dünya bakar
Her hamle tartılır, sözler ağırdır
Ama biz kendimizi biliriz
Bu yol bedel ister, biz gururla öderiz
Ses dağlarda yankılanır
Ama irade nettir, duruş sakindir
Güç yalnızca kolda değildir
Akılda, vicdanda ve birliktedir
[Ön Nakarat]
Birçok soru, uzun geceler
Ama sabah mutlaka gelir
Bu yolda geri dönüş yok
Çünkü inanan daima ileri yürür
[Nakarat]
Türkiye kazanır, tarih şahittir
Birleşen artık kırılmaz
Ne korku ne gölge durdurabilir
Bu topraklarda umut her zaman gerçektir
Türkiye kazanır, zamanı yazar
Sabırla duran her zaman kazanır
Adım adım, omuz omuza
Son söz bu halka aittir
[Köprü]
Bu öfke değil, bir duruştur
Bu bir çığlık değil, sözün kendisidir
Gelecek bugün çizilir
Ve cesaretle imzalanır
[Final Nakaratı]
Türkiye kazanır, dün, bugün ve yarın
Bu bir iddia değil, inancın adıdır
Ne fırtına ne sis kalır
Birlik varsa, yenilgi bize ait değildir
[Bitiş]
Tarih durur…
Kalem yazar…
Ve o satır şöyle biter:
Türkiye kazanır.
